– Co kto głupio czy mądrze pomyślał, to już od dawna przed nim pomyślano. Pogańskość. Jakoż zatrzymali wóz przed karczemką. Grzegorz Troszeczkę, troszeczkę tylko, panie majorze. -I Macieja uwolnili. Mógłbym to wiedzieć. Wszak płomienie niesione z początku na nieprzyjaciół nie obróciły się same z siebie na mur, któryśmy zbudowali134, lecz sprawił to gniew Boży za te wszystkie występki, jakich w swoim szaleństwie nie wahaliśmy się popeł- niać względem swoich współbraci. –O,ja nic a nic! Doszło do zaciętej walki, w której obie strony mogły się poszczycić niejednym dzielnym czy- nem. - Gorąca kawa i grzanki z jajecznicą. SCENA II Ganek przed chatą wdowy ocieniony lipą. „Będzie koncert! Nawet na najdalszych krańcach obozowiska nie można było dostrzec choćby jednego wartownika. – Ona nic mi nie polecała. Cokolwiek mówią, wszystko uszczypliwie, A w sercu myślą, jakoby zdradliwie Podyć dobrego. Baron był w zbroję, zrzucił tołub ci dam, ile razy wspomnienie przyniosło mi obraz nadto smutny! – Otóż mamy! Skomenderował Kanneberg. W nocy klęcząc uczyłem się, aby nie zasnąć. Kuliczkowskiego „utwór pyszny, istny poemat”. Właśnie zakonni braciszkowie stoły dla gości przygotowywali dla wieczerzy, gdy Dobek ze Starżą podeszli do królewicza, który odziany w szaty nowe pysznił się nimi. Wygaduje bajeczne brednie na czegć pracy i stawia na ołtarzu bydlęta gnijące na podściółce z pieniędzy i każe mi ich podziwiać. Naniu do woj.